Meerdere keren per dag gaat de Vas Dias Ophaalbrug open voor schepen. Er klinkt belgerinkel, slagbomen gaan neer, het brugdek scharniert omhoog en voor wie met zijn rug naar het plein met de Dokwerker staat, leest een herinnering aan een tumultueuze en belangrijke periode in de Amsterdamse geschiedenis.
Het gedicht Wibautotisme van Kristian Kanstadt is geschreven in 1980 na de opening van de metro, als aanklacht tegen de vernieling die de aanleg aanrichtte in de Weesper- en Nieuwmarktbuurt.
Karim Hashem (1954) ontwierp de unieke, nogal cryptische, typografie van het gedicht. Je moet de tijd hebben (of nemen) om van de juiste afstand en onder de juiste invalshoek te kunnen “ontletteren” wat er nou precies staat. Wibautotisme nodigt uit tot stilstaan, tot kijken, vanuit verschillende hoeken en afstanden. Dan zie je meer. Dan kom je verder.
Karim Hashem maakte rond 1980 als grafisch vormgever toegepaste kunst: krantjes, posters, flyers, programma’s in de strijd tegen stadsvernieling en voor kraakbewegingen. Met een dikke vette viltstift trok hij een cirkel met een pijl erdoor. Zo ontstond het kraakteken in 1979. Aan de hand van het kraakteken wordt een verhaal verteld van het kraken, van het bewegen, van ruimte maken.
Beeld: Jordy Rietbroek
