Fragment van een huiskamer, verkleind naar 88%

Mark Manders

Een eigen wereld binnen de bestaande wereld creëren, dat is wat Mark Manders doet. Dit kunstwerk is een fragment uit zijn veelomvattende kunstwerk ‘Zelfportret van een gebouw’ waar de kunstenaar sinds 1986 onafgebroken aan werkt. Het is een fictief gebouw dat voortdurend in verandering is. Zoals hij zelf zegt: “Lopend door mijn gebouw word ik overal geconfronteerd met diepe stilstand, het is geweldig, de dingen alhier overwinnen mijn ogenblikkelijke denken en zijn mij zeer vertrouwd, ik verveel mij nooit.”

Dit thema komt ook terug in het werk ‘Fragment van een huiskamer’. Het fragment bestaat uit een werktafel met stoel en emmer. Op de tafel staan twee geslachtloze figuren die op het eerste gezicht identiek lijken, maar bij nader inzien twee opeenvolgende momenten van dezelfde figuur zijn, met een klein verschil in gezichtsuitdrukking en armen als nagemaakte filmstills. De emmer bestaat ook uit twee momenten, die in tegenstelling tot de figuren door elkaar verweven zijn. Omdat het plein schuin oploopt heeft de kunstenaar ervoor gekozen het geheel te verkleinen naar 88 %. De verkleining is niet direct zichtbaar en is meer voelbaar. Hierdoor werkt het enigszins vervreemdend.

Het stadscuratorium plaatst iedere week een Sunday Sculpture op Instagram, het verhaal achter een kunstwerk in de openbare ruimte dat de stad Amsterdam kleur geeft.